بسیاری از والدین نگران زمان تماشای صفحه نمایش فرزندانشان هستند، اما تشخیص اینکه چقدر زیاد است، می تواند سخت باشد. برای فهمیدن آن، فکر کردن به سلامت و تندرستی کلی فرزندتان کمک می کند. آیا آنها به اندازه کافی می خوابند و ورزش می کنند؟ آیا آنها در مدرسه ادامه می دهند؟ آیا آنها زمان با کیفیتی را با دوستان و خانواده می گذرانند؟ آیا آنها از فعالیت ها و سرگرمی های غیر صفحه نمایش مانند موسیقی یا ورزش لذت می برند؟ اگر همه پاسخها مثبت است، احتمالاً زمان صفحه نمایش مشکلی ایجاد نمیکند. اما اگر فناوری مانع هر یک از این موارد شود، محدود کردن زمان نمایشگر ممکن است کمک کند.
قوانین برای مفید بودن نیازی به افراطی ندارند. میتوانید ساعات خاصی از روز یا هفته را تنظیم کنید که همیشه برای نمایشگرها باز باشد تا فرزندتان بداند چه انتظاری دارد. زمان اضافی صفحه نمایش می تواند پاداشی برای رفتار مثبت باشد، مانند آماده شدن به موقع برای مدرسه. نوشتن فهرستی از فعالیتهای غیرصفحهای با هم (خواندن، کاردستی، بازی با حیوان خانگی) نیز میتواند کمککننده باشد، زیرا در صورت حوصله کردن، گزینههای زیادی را در اختیار فرزندتان قرار میدهد که از بین آنها انتخاب کند. مدل سازی استفاده از صفحه نمایش سالم (مانند کنار گذاشتن تلفن خود در زمان های تعیین شده) نیز تفاوت زیادی ایجاد می کند.
طبیعی است که بچه ها از قوانین جدید عقب نشینی کنند. آنها ممکن است عصبانی شوند یا بارها و بارها بخواهند که قانون را تغییر دهند. اما معمولاً ظرف یک یا دو هفته با قانون جدید سازگار می شوند. مهم است که این قاعده در آن زمان ثابت بماند و در ابتدا از استثناء کردن اجتناب کنید. و بهتر است در مورد این قانون بحث نکنید – پس از تنظیم آن، قابل بحث نیست. همچنین شروع یک قانون جدید در زمانی که تغییرات دیگری در حال وقوع است، مانند پایان تعطیلات مدرسه، می تواند مفید باشد. به این ترتیب، بچه ها یکباره شروعی تازه دارند.
هنگامی که یک قاعده ایجاد شد، ممکن است گاهی اوقات مجبور شوید استثناهایی ایجاد کنید. اشکالی ندارد! اگر هر چند وقت یکبار دادن وقت اضافی به بچه ها به شما کمک می کند از خودتان مراقبت کنید یا کارهای دیگر را انجام دهید، مشکل بزرگی نیست. گاهی اوقات، انعطاف پذیر بودن بهترین راه برای پایین نگه داشتن سطح استرس همه است.
کمتر
مقاله کامل
9 دقیقه مطالعه
این مقاله همه چیز در مورد آن است
9 دقیقه
تنظیم قوانین در مورد زمان صفحه نمایش هرگز آسان نیست. از کجا میدونی چقدر زیاده؟ و آیا راهی وجود دارد که بچه ها با قوانین کنار بیایند؟
در مورد مدیریت زمان صفحه نمایش، هیچ پاسخ درستی وجود ندارد. اما کارشناسان ما نکاتی را برای کمک به شما در ایجاد انتظارات معقول، حمایت از فرزندتان و مهمتر از همه اینها دارند.
با سلامتی شروع کنید
وقتی به نقشی که زمان صفحه نمایش در زندگی فرزندتان ایفا می کند فکر می کنید، شروع به شمارش ساعت های تلویزیون یا TikTok می تواند وسوسه انگیز باشد. اما دیوید اندرسون، دکترا، روانشناس بالینی در موسسه ذهن کودک، توصیه می کند که در مورد سلامت کلی فرزندتان و نحوه گذراندن وقت خود به طور کلی فکر کنید.
دکتر. اندرسون پیشنهاد می کند که والدین از ایده “چک لیست رشد” برای بررسی اینکه آیا کودک در فعالیت های مهم برای رشد سالم درگیر است یا خیر، استفاده کنند. آیتم های دقیق این چک لیست بسته به شرایط خانواده شما متفاوت است، اما ایده این است که فعالیت هایی را فهرست کنید که فرزندتان برای شاد و سالم ماندن باید زمانی را صرف آنها کند. سعی کنید از خود بپرسید:
آیا کودک من به اندازه کافی می خوابد و یک رژیم غذایی تا حدودی متعادل می خورد؟
آیا آنها هر روز به نوعی ورزش می کنند؟
آیا آنها زمان با کیفیتی را با خانواده می گذرانند؟
آیا آنها با دوستان در تماس هستند؟
آیا آنها روی مدرسه و انجام تکالیف سرمایه گذاری می کنند؟
آیا آنها برای سرگرمی ها و برنامه های فوق برنامه ای که برایشان مهم است وقت می گذارند؟
اگر میتوانید به اکثر این سؤالات پاسخ مثبت دهید، احتمالاً اگر فرزندتان یک قسمت اضافی (یا سه یا پنج) از برنامه مورد علاقهاش را تماشا کند، کار چندان مهمی نیست.
برعکس آن هم درست است. دکتر می گوید: اگر نوجوان شما تمام وقت خود را در اتاق خود به تنهایی می گذراند و در رسانه های اجتماعی مرور می کند، “این می تواند نشانه ای از افسردگی باشد – همه گیر یا نه”. اندرسون یا اگر فرزند شما زمان زیادی را صرف بازی میکند که نمیتوانید او را مجبور به ورزش یا خوردن درست کنید، این نشانه آن است که شما باید مداخله کنید. دکتر دکتر “اگر نگرانی این است که کودک شما بیش از حد از صفحه نمایش استفاده می کند، مهم نیست که واقعا چقدر زمان دارد.” اندرسون یادداشت می کند. “این در مورد چیزی است که آن را نقض می کند.”
محدودیت های معقول تعیین کنید
پس از بررسی چک لیست توسعه، ممکن است تصمیم بگیرید که باید محدودیتهای جدیدی برای زمان نمایش صفحه نمایش فرزندانتان تعیین کنید – یا در مورد محدودیتهایی که کنار گذاشته شدهاند جدی بگیرید. اما لازم نیست قوانین سخت یا شدید باشند تا مفید باشند. این تکنیک ها را برای تعیین مرزهای سالم و به حداقل رساندن تعارضات امتحان کنید:
با شفقت شروع کنید. زمان بدون ساختار صفحه نمایش منبع مهم آرامش و سرگرمی برای بسیاری از کودکان است. به فرزندان خود اطلاع دهید که نیازهای آنها را درک می کنید، یک راه ساده برای کاهش استرس برای همه است. میتوانید به بچههایتان بگویید، ببینید، میدانم که به استراحت نیاز دارید. من می دانم که شما نیاز به آرامش دارید. اندرسون “به آنها اجازه دهید بدانند که بخش خاصی از زمان نمایش آنها متعلق به آنهاست تا کاری را که دوست دارند انجام دهند.”
به عنوان جایزه، زمان بیشتری را روی صفحه نمایش ارائه دهید. سعی کنید از زمان اضافی صفحه نمایش به عنوان انگیزه ای برای رفتار خوب استفاده کنید. اگر این مسیر را میروید، حتماً به فرزندتان بگویید که دقیقاً چه چیزی برای کسب وقت اضافی لازم است. برای مثال، آماده شدن برای رختخواب بدون شکایت ممکن است روز بعد ده دقیقه اضافی برای آنها به همراه داشته باشد. شما و فرزندتان حتی می توانید هدف را با هم بنویسید و آن را در جایی برجسته به عنوان یادآوری پست کنید.
جایگزین های طوفان فکری استفانی لی، روانشناس روانشناس بالینی، می گوید: «وقتی به بچه ها می گوییم کاری را انجام ندهند، تقریباً همیشه باید به آنها بگوییم که در عوض چه کاری انجام دهند. دکتر. لی توصیه میکند که یک «منوی فعالیت» با فرزندتان ایجاد کنید که فعالیتهای غیرصفحهای ترجیحی او (مانند کاردستی، خواندن یا بازی با حیوان خانگی) را فهرست میکند. به این ترتیب، زمانی که احساس بیحوصلگی یا سرخوردگی میکنند، انتخابهای آسانی خواهند داشت.
یک برنامه زمانی داشته باشید. همچنین میتواند مفید باشد که زمانهای خاصی از روز یا هفته را تعیین کنید که بچههایتان بدانند اجازه استفاده از صفحه نمایشهایشان را دارند. به عنوان مثال، شاید 30 دقیقه قبل از شام همیشه برای تماشای صفحه نمایش باز باشد. این نوع ساختار به بچهها کمک میکند بدانند چه چیزی باید انتظار داشته باشند و در زمانهای دیگر درخواستهایشان را برای نمایشگرها کاهش میدهد. بهعلاوه، فضایی را در اختیار شما قرار میدهد تا در زمانی که میدانید فرزندانتان مشغول خواهند بود، وظایف خود را برنامهریزی کنید.
استفاده از صفحه نمایش سالم را مدل کنید. اگر در زمانهای تعیینشده، صفحه نمایش خود را کنار بگذارید، احتمالاً فرزندانتان بدون دعوا همین کار را انجام میدهند. بهعلاوه، وقفهای از فناوری این مزیت را دارد که به شما کمک میکند تا میزان دریافت رسانههای خود را محدود کنید و لحظاتی را با کودکانتان همراهی کنید.
بر اتصال تاکید کنید دکتر آکادمی اطفال آمریکا هیچ وقت با صفحه نمایش را برای کودکان زیر دو سال توصیه نمیکند – بهجز فیس تایمینگ با اقوام. اندرسون می گوید. فیس تایم با خانواده ممکن است منبع ارتباط برای شما باشد، و همچنین ممکن است راهی برای حفظ روابط، بهویژه برای بچههای جوان باشد.» تنظیم کردن فرزندانتان برای گپ زدن با اقوام نیز می تواند به شما فرصتی دهد تا استراحت کنید یا کارهای دیگری را انجام دهید که می تواند برای کل خانواده مفید باشد.
دوره را بمان
هنگامی که یک سیستم را راهاندازی کردید، ممکن است متوجه شوید که بچههایتان به آن فشار میآورند. دکتر “شاید آنها در چند روز اول بدخلقی باشند.” اندرسون می گوید. آنها هزار بار از شما می پرسند، عصبانی می شوند. این همان چیزی است که به آن انفجار انقراض می گویند.» دکتر. اندرسون توضیح می دهد که طبیعی است که کودکان مرزهای جدیدی را آزمایش کنند تا ببینند آیا آنها محکم هستند یا خیر، اما اگر بتوانید به برنامه خود پایبند باشید و برای چند روز عصبانیت آنها را تحمل کنید، احتمالاً با تطبیق دادن بچه ها به روال های جدیدشان، پس زدن محو خواهد شد. تا جایی که می توانید، در یکی دو هفته اول پس از تنظیم قوانین، از استثناء کردن آنها خودداری کنید.
در اینجا چند نکته دیگر برای چسباندن قوانین جدید (یا بازگردانده شده) وجود دارد:
بحث نکن وقتی صحبت از زمان نمایش صفحه به میان میآید، احتمالاً بحثهای مستدل و استدلالهای دقیق برای بچهها اهمیت چندانی ندارد. دکتر میگوید: «واقعیت این است که والدین میخواهند محدودیتهایی در نظر بگیرند و بچهها واقعاً دلیلی برای وجود این محدودیتها نمیبینند. اندرسون بنابراین درگیر بحث با بچه ها در مورد اینکه قانون چه باید باشد، نشوید. وقتی تنظیم شد، قابل بحث نیست.
از سفر احساس گناه بگذرید. بچهها اغلب به استدلالهای آزمودهشده و واقعی روی میآورند که رشتههای قلب شما را میکشد: «همه دوستان من هر چقدر که میخواهند این بازی را انجام میدهند!» می خواهی من را کنار بگذارم؟» بدانید که قوانین شما به آنها آسیبی نمیزند و وقتی ببینند که شما تکان نمیخورید، این بحثها را رها میکنند.
زمان مناسب را انتخاب کنید تغییر قوانین در زمانی که سایر چیزها در حال تغییر هستند ممکن است پذیرش آن را برای کودکان آسان تر کند. به عنوان مثال، سعی کنید هفته اول بعد از تعطیلات مدرسه از نو شروع کنید – نه در چهارشنبه های شلوغ.
جمع آوری داده ها و ارزیابی مجدد برای ترغیب کودکان و نوجوانان بزرگتر به خرید قانون جدید زمان نمایش، میتواند بر اساس خواستههای آنها مصالحه کند – با این درک که با اجرای آزمایشی شروع میکنید. به عنوان مثال، نوجوان شما ممکن است قسم بخورد که استفاده از صفحه نمایش بعد از زمان معینی بر خواب او تأثیری نمی گذارد، یا اینکه تکالیف خانه با یک دوست در FaceTime آسان تر است. در مواردی مانند آن، میتوانید نسخه آنها را امتحان کنید و برای چند هفته پیگیری کنید که چگونه پیش میرود. آیا صبح ها به موقع از خواب بیدار می شوند؟ آیا همه تکالیف انجام می شود؟ ببین چی یاد میگیری،