کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) به طور غیرمعمولی برای تمرکز بر روی کارها، توجه، نشستن و کنترل رفتار تکانشی دشوار است. این راهنما به والدین اطلاعاتی را ارائه می دهد که برای درک رفتارهای مرتبط با این اختلال و تصمیم گیری موثر برای فرزندتان در مورد علائم، تشخیص و درمان نیاز دارید.
ADHD چیست؟
اختلال بیش فعالی کمبود توجه، یا ADHD، وضعیتی است که تمرکز، توجه، بی حرکت نشستن، پیروی از دستورالعمل ها و کنترل رفتار تکانشی را برای کودکان به طور غیرعادی دشوار می کند. در حالی که همه کودکان خردسال گاهی حواس‌پرتی، بی‌قرار و از دستورات والدین و معلمان غافل هستند، بچه‌های مبتلا به ADHD بسیار بیشتر از سایر کودکان هم سن خود این گونه رفتار می‌کنند. و ناتوانی آنها در آرام شدن، تمرکز و پیگیری وظایف به روشهای مناسب سن، انجام آنچه را که در مدرسه از آنها انتظار می رود بسیار سخت می کند. همچنین می تواند منجر به درگیری در خانه و مشکل در کنار آمدن با همسالان شود.
علائم ADHD
علائم ADHD به دو گروه رفتارهای بی توجه و رفتارهای بیش فعال و تکانشی تقسیم می شوند.
علائم بی توجهی ADHD:
اشتباهات بی دقتی می کند
به راحتی حواسش پرت می شود
به نظر نمی رسد وقتی مستقیماً با او صحبت می شود گوش می دهد
در پیروی از دستورالعمل ها مشکل دارد
در سازماندهی مشکل دارد
از تلاش مداوم اجتناب می کند یا از آن بیزار است
فراموشکار است، همیشه چیزهایی را از دست می دهد
علائم بیش فعالی یا تکانشی ADHD:
بی قراری یا چرخیدن، مشکل ماندن در یک مکان یا انتظار نوبت خود
دویدن و کوهنوردی زیاد
مشکل در بازی بی سر و صدا
بی حوصلگی شدید
به نظر می رسد همیشه “در حال حرکت” یا “راننده یک موتور”
صحبت کردن یا قطع حرف زدن زیاد، پاسخ‌های مبهم
برخی از کودکان فقط اولین گروه از علائم ADHD را نشان می دهند و برخی فقط دومی را نشان می دهند. اما اکثر افرادی که تشخیص ADHD دارند ترکیبی از هر دو را دارند که می تواند عملکرد آنها را در مدرسه و سایر فعالیت ها بسیار دشوار کند و درگیری های زیادی در خانه ایجاد کند.
ADD و ADHD چگونه متفاوت هستند؟
ADD یا اختلال کمبود توجه، اصطلاح قدیمی‌تری برای اختلالی است که اکنون آن را ADHD یا اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه می‌نامیم. تا سال 1987 که کلمه “بیش فعالی” اضافه شد، ADD نامیده می شد. برخی از مردم هنوز از اصطلاح قدیمی، ADD، از روی عادت یا به دلیل اینکه اصطلاحی آشناتر از ADHD است، استفاده می کنند. برخی از آن برای اشاره به کودکان مبتلا به ADHD که بیش فعال نیستند استفاده می کنند.
آیا کودکی که بیش فعال نیست می تواند ADHD داشته باشد؟
آره. کودکانی که در تمرکز مشکل دارند، اما به طور غیرعادی بی قرار یا تکانشی نیستند، از نوع ADHD بی توجه تر هستند. آنها معمولا دیرتر تشخیص داده می شوند زیرا کمتر مستعد رفتارهای مخرب یا مشکل ساز هستند که مورد توجه معلمان و والدین قرار می گیرد. اما بچه‌هایی که علائم بی‌توجهی دارند ممکن است در اواسط دبستان دچار مشکل شوند، زمانی که ادامه دادن به آن برایشان سخت‌تر می‌شود.
چرا کودکان مبتلا به ADHD می توانند روی برخی چیزها تمرکز کنند؟ ADHD Hyperfocus چیست؟
در حالی که ADHD یک اختلال کمبود توجه نامیده می شود، کارشناسان می گویند آنچه واقعاً بی نظم است، توانایی کودک برای کنترل و هدایت آنچه به آن توجه می کند است. بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD کاملاً قادر به تمرکز شدید روی چیزهایی هستند که برای آنها بسیار هیجان‌انگیز است، مانند بازی‌های ویدیویی، اما نمی‌توانند این نوع تمرکز را روی چیزهایی که فوراً مفید نیستند، مانند تکالیف مدرسه یا پوشیدن کفش‌های خود، حفظ کنند. یا رفتن به رختخواب
این تمرکز شدید، که گاهی اوقات فرافوکوس نامیده می‌شود، همچنین دلیلی است که از بچه‌های مبتلا به ADHD اغلب ناراحت می‌شوند وقتی از آنها خواسته می‌شود از انجام کاری که درگیر آن هستند، مانند یک فعالیت مورد علاقه در مدرسه یا انجام یک بازی ویدیویی، دست بکشند. آنها چیزی را دارند که متخصصان آن را ناتوانی در “تغییر توجه” می نامند، که می تواند باعث درگیری های زیادی با بزرگسالان شود.
و صحبت از بازی های ویدیویی: از آنجایی که آنها دائماً محرک و پاداش هستند، کارشناسان می گویند که می توانند نوعی حالت خلسه را در کودکی که در تنظیم توجه خود مشکل دارد، القا کنند. در این صورت، موضوع کمتر از چیزی که «مک صفحه نمایش» نامیده می شود، بیش از حد تمرکز است.
عملکرد اجرایی چیست؟
کارکردهای اجرایی مهارت های خودتنظیمی هستند که همه ما برای انجام وظایف از پوشیدن لباس گرفته تا انجام تکالیف از آنها استفاده می کنیم. آنها عبارتند از:
برنامه ریزی
سازماندهی زمان و مواد
تصمیم گیری
انتقال از یک موقعیت به موقعیت دیگر
کنترل احساسات
درس گرفتن از اشتباهات گذشته
اکثر کودکان مبتلا به ADHD در برخی از عملکردهای اجرایی دچار نقص هستند، اگرچه همه کودکانی که مشکلات عملکرد اجرایی دارند ADHD ندارند.
آیا ADHD بر کودکان خارج از مدرسه تأثیر می گذارد؟
آره. بی توجهی و تکانشگری آنها بر روابط دوستانه، فعالیت های فوق برنامه و زندگی خانوادگی آنها نیز تأثیر می گذارد. آنها ممکن است در دوست‌یابی و حفظ دوستان مشکل داشته باشند، زیرا دائماً صحبت‌هایشان را قطع می‌کنند، و در صورت عدم موفقیت، مستعد انفجار هستند. غیرمعمول نیست که کودکان مبتلا به ADHD شدید از بازی‌های بازی گلوله سیاه شوند زیرا نمی‌توان روی رفتار آنها حساب کرد. کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در بازی در تیم ها مشکل داشته باشند زیرا تمرکز و پیروی از R برای آنها دشوار است